Bart
Mijn naam is Bart en ik ben de oprichter van Rouwnetwerk Jong. Mijn vader is, na een strijd van tien jaar, overleden aan de gevolgen van kanker. Zijn overlijden voelde dubbel, het overheersende verdriet en de overweldigende pijn voerde de boventoon. Desondanks was er enige opluchting dat zijn lijden voorbij was en er een nieuw hoofdstuk aanbrak. Het rouwproces bleek echter minder makkelijk te verlopen dan gehoopt. Hierdoor begon ik te zoeken naar handvatten om het rouwproces te vergemakkelijken. Dit bleek niet makkelijk. Daarom heb ik dit netwerk opgericht en hoop ik het rouwproces voor jongeren te vergemakkelijken door de hulpmiddelen beter bereikbaar te maken. Daarbij hoop ik dat Rouwnetwerk Jong een plek kan zijn voor jongeren om samen te komen en te praten over rouw en verlies. Samen kunnen we elkaar verder helpen!
Rim
Hallo allemaal, ik ben Rim en mede-oprichter van RNJ. In Augustus van het jaar 2020 ben ik mijn vader verloren na een anderhalf jaar durende strijd met kanker. Dit proces van zorgen, aanpassen, beseffen en uiteindelijk verliezen heeft mij enorm in de war gebracht. Of ik nog hetzelfde was toen alles voorbij was, of hoe ik verder wilde, waren vragen waar ik geen antwoord op kon vinden. Het hielp voor mij enorm om te horen dat andere met dezelfde vragen zaten en ik merkte hoeveel makkelijker het was om over dit lastige onderwerp te praten met lotgenoten. Daarom was ik zo enthousiast over het idee van een rouwnetwerk waar iedereen deze steun kan ervaren, ook al kennen zij persoonlijk niemand die hetzelfde heeft meegemaakt.
Justin
Hey daar, ik ben Justin. Toen mijn oma plots kwam te overlijden in 2019 wist ik niet wat mij overkwam. Ik kwam in aanraking met gevoelens waarvan ik niet wist dat ik ze had. Ik was boos op alles en iedereen, maar liet dat niet zien aan de buitenwereld. Ik had voor mijzelf een eigen rouwproces ontwikkeld, eentje die mijn omgeving niet kon aflezen. Nadat ik werd toegewezen op het feit dat ik harteloos was, omdat ik geen verdriet toonde knapte er iets in mij. Ik had het gevoel dat niemand snapte wat ik voelde, dat ik niet op de juist manier aan het rouwen was. Met al deze opgekropte gevoelens had ik graag gewild dat er een plek was waar dit bespreekbaar zou zijn. Een plek zoals Rouwnetwerk Jong. Daarom ben ik blij dat ik deel uitmaak van deze organisatie. Om zo rouwende jongeren te laten weten dat, in welke staat ze zich ook verkeren, het allemaal oké is.
Binnen Rouwnetwerk Jong verhoud ik mij tot de identiteit, zowel online als offline. Ik focus mij vooral op het gevoel en het verhaal dat dit platform met zich meedraagt. Een veilige thuishaven bieden voor rouwende jongeren om samen te kunnen blijven praten over heftige onderwerpen.
Ilse
Mijn naam is Ilse, ik ben een Kunstmatige Intelligentie studente in Utrecht. Voor dit initiatief doe ik het technische werk, met nadruk op de website! Het is onvermijdelijk dat ik iemand die dichtbij me staat kwijt ga raken, maar het is me tot nu toe bespaard gebleven. En hoe stom het ook klinkt, ik ben bang voor dat moment. Bang voor het moment dat m’n hart m’n brein gaat overnemen en ik geen zekerheid meer kan vinden in m’n logica of probleemoplossende vermogen. Want dan valt er niets op te lossen, alleen te verwerken. Maar ik ben hier niet alleen om mezelf voor te bereiden. Ik ben hier ook om te begrijpen en er te kunnen zijn voor anderen. Want in mijn eigen slechtste momenten waar m’n brein chaotisch wordt en ikzelf onvoorspelbaar, vind ik mijn rust in acties, woorden en advies van anderen. Dus zoals anderen er voor mij zijn zou ik er graag voor anderen willen zijn. En dit is dan een kleine bijdrage. Zelfs al is het maar voor 1 iemand, helpen hierbij is het bij voorbaat al waard.
Marieke
Mijn naam is Marieke. In het huishouden waarin ik ben opgegroeid was veel niet bespreekbaar. En als ik er zo over nadenk is dit waarschijnlijk een reden dat ik op mijn 18e ben begonnen met de studie Humanistiek. Juist in deze studie is er ruimte voor existentiële vragen en heb ik geleerd mijn emoties te delen. Ik heb het geluk dat ik tot nu toe nog geen mensen heb verloren uit mijn directe kring, zoals ouders of goede vrienden. Net als veel anderen heb ik wel verlies gekend: van bijvoorbeeld familieleden en kennissen. Daarnaast heb ik het bij anderen van dichtbij meegemaakt: in mijn omgeving waren er tal van verlieservaringen, bij familie en vrienden. Mijn beleving is dat deze ervaringen maar moeizaam werden gedeeld. Soms omdat het de conventie was om er niet over te praten, soms omdat woorden vinden voor verlies veel geduld vraagt. Ik denk dat het waardevol is om een plek te hebben waar ervaringen kunnen worden gedeeld (met en zonder woorden) en waar het mogelijk is om samen betekenis te geven aan verlies. Daarom wil ik met mijn kennis en ervaring die ik heb opgedaan in het begeleiden van existentiële groepsgesprekken in mijn studie Humanistiek, praatgroepen organiseren bij RNJ.
Mijn uitgangspunt is een brede opvatting van verlies en rouw, waarbij een
verlieservaring ook vaak doorwerkt in jouw idee van wie je bent, de betekenis die je ervaart in het leven, je verwachtingen of dromen. Daarnaast vind ik het belangrijk ruimte te creëren voor een diversiteit aan verlieservaringen. Elk verlies is uniek en verdient aandacht.
Julia
Ik ben Julia Arts, communicatie & design stagiaire van Rouwnetwerk Jong. Mijn partner is haar beide ouders verloren. Er komen daarbij onstuimige en machteloze gevoelens bij kijken als bijstaander van je geliefde. Het is een onwerkelijke periode, waarin je je eigen gevoelens niet mag verwaarlozen en waarbij je je partner wil steunen waar nodig. Het voelt soms alsof je zelf meer leeft in het nu, maar dat je partner stil blijft staan en stapje voor stapje vooruit beweegt. Het verandert het perspectief van je eigen leven. Rouw is voor mij een rauw woord, wat vele vragen bij mij oproept. Wat mij opgevallen is in het rouwproces van mijn partner is dat velen in haar omgeving geen raad wisten met de situatie waar zij zich in begaf. Dit riep bij mij juist vragen op en moedigde mij aan om te praten over de herinneringen en gevoelens van mijn partner. Het frustreerde mij om te zien dat vrienden niet wisten wat te doen wanneer verdriet om de hoek kwam kijken. Soms voel ik mij een postduif voor anderen, terwijl het haar verhaal is. Het woord rouw is rauw, het is een proces waar iedereen anders mee omgaat, maar ik ben geïnteresseerd in de wisselwerking van communicatie tussen de rouwende persoon en nabije sociale omgeving.
Door mijn ervaringen dicht in de buurt van rouw ben ik dieper gaan nadenken over hoe ik een bijdrage kan leveren aan de community Rouwnetwerk Jong. Want wat een belangrijk onderwerp; het blijven praten en verandering brengen in onze maatschappij. Ik wil luisteren naar de behoeftes van de rouwende jongeren en hun nabije sociale omgeving.